Carnaval vind zijn oorsprong nog vóórdat het door
de katholieke kerk werd omarmt. Nog drie dagen brassen voordat er (min of meer
vrijwillig) sober geleefd gaat worden. Met als hoogtepunt vette dinsdag, de
laatste dag voor de vastentijd waarop al het vet werd opgemaakt. Carnaval was
dan ook vooral een eetfestijn, in tegenstelling tot wat men er vaak vandaag de
dag van maakt.
Het katholieke vasten van weleer zien we
tegenwoordig niet meer zo gauw. Dat kinderen een vastentrommeltje hadden waar
snoep in werd gedaan om pas na de vastentijd op te mogen eten. Ook de
vastenperiode van soberder eten en drinken wordt, althans op vrijwillige basis,
minder gepraktiseerd dan jaren geleden.

En nog meer schrijnende gevallen kwamen voorbij,
waarbij je als luisteraar soms de oren van het hoofd vielen. Hoe deze mensen
het hoofd boven water wisten te houden, soms kopje onder gingen maar toch weer
boven wisten te komen is bewonderenswaardig. Wat typerend voor alle
geïnterviewden was, dat ze allen, hoeveel tegenslag ze ook hadden, stellig
wilden benadrukken dat ze niet zielig waren.
Dus als u op woensdag weer de normale werkzaamheden
hervat, en de schoonmaakploegen zich opmaken om de sporen van drie of meer
dagen carnavalsfeest uit te wissen en op te ruimen bezig ziet, begroet dan in
ieder geval de schoonmakers en toon respect. Hoeven ze voor dat punt geen
strijd meer te leveren en kunnen we ons met ons allen richten op oplossingen
voor de problematiek van de werkende armen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten