De kogel is door de kerk. Het
Franciscus ziekenhuis in Roosendaal en het Lievensberg ziekenhuis in Bergen op
Zoom hebben laten weten dat ze op zeer korte termijn gaan fuseren, waarbij een
aantal specialismen niet meer in beide ziekenhuizen vertegenwoordigd zullen
zijn, maar geconcentreerd worden in een van de twee instellingen.
Eerder dit jaar werd al een
proefballonnetje opgelaten dat de kraamzorg uit Roosendaal zou verdwijnen. De
protesten daartegen werden afgedaan met de woorden dat het nog helemaal niet om
concrete plannen ging.
De verdeling van specialismen betekent dat de patiënt in de toekomst meer kilometers moet maken voor dezelfde
zorg, die nu dichtbij geleverd wordt.
Ik hoor dan de beleidsmakers al in koor roepen dat door de
schaalvergroting de kwaliteit juist verhoogd wordt, maar daar waag ik toch
enkele praktische kanttekeningen bij te zetten.
Zeker is het zo dat je niet in alle ziekenhuizen (hoog)
complexe zorg moet uit willen voeren. Ik moet er niet aan denken dat elk
ziekenhuis de mogelijkheid zou hebben om alle ingrepen, hoe moeilijk en
risicovol ook, te doen. Een chirurg die een moeilijke operatie maar eens in de
twee jaar doet zal minder ervaring, kennis en kunde opbouwen dan de chirurg die
dezelfde ingreep meerdere keren per maand doet. Maar je kunt natuurlijk ook
kijken of die 'deskundige' dan niet zelf naar de andere ziekenhuizen toe kan
komen. Uiteraard alleen als ook de nazorg voor die patiënt goed geregeld is.
Het is mogelijk dat een aantal specialismen wat makkelijker
te verdelen zijn over de ziekenhuizen. Ik denk dan aan de (doorgaans) niet
acute specialismen als dermatologie, keel-, neus- en oor, reumatologie, enz.
Maar complexer wordt dit al bij de specialismen waar snelheid geboden is, zoals
bij de cardiologie, neurologie en gynaecologie. Daaraan gekoppeld is de acute
zorg, waaronder dus ook de afdelingen spoedeisende hulp, operatie-afdeling,
intensive care en hartbewaking vallen.
En hoe moet het met de ingrepen bij patiënten met meerdere aandoeningen. Moeten zij dan voor de
operatie aan maag naar Bergen op Zoom, maar als er neurologische problemen bij
komen dan daar weer voor verdere behandeling naar Roosendaal?
De Tweede Kamer heeft eerder dit jaar een motie aangenomen
op initiatief van de SP, waarin wordt opgeroepen om te stoppen met fusies in de
zorg. Fusies moeten eerst goed gemotiveerd worden, er mag geen verschraling
komen van het zorgaanbod en ook niet onbelangrijk, er moet een breed gedragen
vlak zijn voor de fusie. Dus instemming van ondernemingsraad, cliëntenraad, medische staf en het personeel.
In het geval van deze fusie lijkt daar tot op heden in
ieder geval niet aan te worden voldaan. De cliëntenraad
en ondernemingsraad heeft tijdens de zomervakantieperiode een bericht
ontvangen. Het eigen personeel heeft eerst in de krant pas vernomen van de
fusie en wordt in een later stadium "op de hoogte" gebracht van de
strekking van de fusie. Tot op heden blijven een hoop onzekerheden voor de
werkgelegenheid, de directe toekomst en welke specialismen overeind blijven in
het ziekenhuis.
De SP is voorstander van het beschikbaar houden van
volwaardige ziekenhuizen in de regio. Uitholling van de te leveren zorg in een
van de ziekenhuizen zal zeer mogelijk
gevolgen hebben voor de bedrijfsvoering en het voortbestaan van een van
de ziekenhuizen. Er wordt in Bergen op Zoom een nieuw moeder en kind centrum
gebouwd, mogelijk voor de termijn van tien jaar, want dan komt er één nieuw ziekenhuis. Óf en waar dat dan wordt
gebouwd is (mij) nog niet bekend. Maar het lijkt erop dat in de nabije toekomst
het ziekenhuis uit Roosendaal geheel zal verdwijnen.
